Staro srpsko knjizarstvo

Sluzbeni glasnik, 2011. hardcover. New. Serbian language, cirilica, 20 cm, Knjizarstvo, Srpske knjizare i knjizare medju Srbima Starcevic je podelio, mada neformalno, na dva tipa. Jedni su kulturni poslenici koji svoju aktivnost ne uzimaju samo kao svakodnevni posao nego u njoj vide znacajnu kulturnu misiju. Oni su, kao i svuda u svetu uostalom, manjina. Postoje i oni drugi, koji knjizarstvo uzimaju kao posao koji se ni po cemu ne razlikuje od ostalih. I jedni i drugi imali su u svome vremenu znacajnu ulogu u sirenju knjiga. Starcevic je kombinovao hronoloski i biografski princip pri pisanju knjige Staro srpsko knjizarstvo. Govoreci o knjizarama, on se drzao hronoloskog reda, u zavisnosti od regiona o kojem je govorio. Dajuci biografije ovih kulturnih poslenika, Starcevic se sluzio, vec prema gradji kojom je raspolagao, nekolikim metodima. Negde je, kao u slucaju Kaulicija, Vozarevica, oca i sina Valozica, ili Jeremije Karadzica, davao siroku istorijsku pozadinu, govoreci o opstim kulturnim prilikama i nacinu trgovine knjigama u to doba. Kao sto se zna, knjiga se prodavala uz ostalu robu, na vasarima, sirili su je i rasturali od vrata do vrata i od kuce od kuce, kako entuzijasti, tako i trgovci, prethodnica danasnjih akvizitera. Nekada su taj posao obavljali ucitelji i svestenici, koji su Zamisljena kao neka vrsta malog leksikona, Starceviceva knjiga pruza reljefnu sliku jednog relativnog dugog razdoblja i daje niz priloga bez kojih se ne moze zamisliti rad na sintetickoj istoriji srpske kulture.